จากความตั้งใจแรกที่จะทำงานที่โรงพยาบาลอุ้มผางเพียงหนึ่งปี แต่เมื่อได้ค้นพบความสุขในการช่วยเหลือผู้คน โดยเฉพาะกลุ่มบุคคลไร้สัญชาติ นับถึงวันนี้เป็นเวลาเกือบ 30 ปีที่ นพ.วรวิทย์ ตันติวัฒนทรัพย์ ยังคงเป็นกำลังสำคัญของโรงพยาบาลแห่งนี้
นายแพทย์
โรงพยาบาลอุ้มผางให้บริการผู้ป่วยทุกคนโดยไม่แบ่งแยก แม้จะเป็นบุคคลไร้สัญชาติก็รับไว้หมด นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เราทำทุกวิถีทางเพื่อให้ความช่วยเหลือหลั่งไหลมา นอกจากความเจ็บป่วยทางกายที่ต้องได้รับการดูแล เรายังมีคลินิกกฎหมายที่เริ่มต้นทำมาตั้งแต่ พ.ศ. 2553 เพราะมีคนจำนวนมากที่ควรจะได้สัญชาติไทยและได้สิทธิความเป็นพลเมือง ในปัจจุบันก็ยังคงเดินหน้าทำต่อไป
วิศวกร
เมื่อเป็นพื้นที่ห่างไกล ในช่วงแรกมีปัญหาให้แก้เยอะมาก โดยเฉพาะโครงสร้างพื้นฐานอย่างไฟฟ้าและประปา ซึ่งหากติดขัด การรักษาพยาบาลก็ดำเนินการไม่ได้ งานเหล่านี้เป็นงานด้านวิศวกรรมที่ผมมีความสนใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ทุกวันนี้นอกจากจะดูแลโรงพยาบาลอุ้มผางก็ยังเดินทางไปช่วยโรงพยาบาลอื่นด้วย
ผู้รับฝากและส่งต่อน้ำใจ
เราโชคดีมากที่ได้รับความเมตตาจากผู้บริจาค ทั้งเงิน เครื่องมือแพทย์ ยา และสิ่งของต่างๆ เราจะทำหน้าที่เป็นผู้รับฝากที่ดีและส่งต่อน้ำใจไปสู่พี่น้องของเราอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วยที่สุด โดยสิ่งที่ต้องการมากที่สุดคือยา เนื่องจากเป็นสิ่งที่ใช้แล้วหมดไป รองลงมาคือเครื่องมือแพทย์ แต่สิ่งที่สำคัญไม่แพ้กันคือกำลังคน ที่ผ่านมาผมได้ผลักดันให้เยาวชนในพื้นที่ศึกษาต่อด้านพยาบาล เมื่อเรียนจบก็มาทำงานเพื่อทดแทนคนนอกพื้นที่ที่มีอายุมากขึ้น เพื่อให้พวกเขาได้ย้ายกลับไปทำงานในภูมิลำเนาเดิม ซึ่งต้องขอบคุณผู้มีจิตเป็นกุศล ไม่ว่าจะเป็นองค์กรภาครัฐ ภาคเอกชนที่มอบทุนการศึกษาให้ ทำให้เห็นภาพการทำงานที่จะเข้มแข็งขึ้น แม้ถึงวันที่ผมเกษียณอายุราชการก็ยังจะมีคนรุ่นใหม่มาดูแลคนที่นี่ต่อไป
นักเดินมาราธอน
ทุกวันนี้เปรียบตัวเองเหมือนนักเดินมาราธอน จุดหมายปลายทางอาจยังเห็นไม่ชัดนัก แต่ถึงอย่างไรก็จะเดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก หายเหนื่อยก็ไปต่อ แต่จะไม่ยอมเดินถอยหลังแน่นอน น้องๆ บุคลากรทางการแพทย์ที่มีโอกาสมาทำงานที่นี่เป็นเวลานานก็คงเช่นกัน แม้จะสามารถย้ายไปโรงพยาบาลอื่นได้ แต่ก็ยังเลือกจะทำงานเพื่อช่วยเหลือชาวบ้านที่ลำบากที่นี่ด้วยใจที่มีเมตตาเป็นพื้นฐาน
ขอบคุณนิตยสาร HELLO!
