​ท่ามกลางการชะลอตัวลงของเศรษฐกิจโลก สังเกตเห็นได้จากกิจกรรมของภาคธุรกิจที่อ่อนแรงลง โดยเฉพาะปริมาณการค้า และการผลิตภาคอุตสาหกรรม ที่ได้รับผลกระทบจากข้อพิพาททางการค้าและอุปสงค์โลกที่เติบโตน้อยลง ทั้งนี้ ดัชนีผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อภาคการผลิต หรือ Manufacturing PMI ในเดือนกุมภาพันธ์ได้เข้าสู่เกณฑ์หดตัว (ต่ำกว่า 50 จุด) ในหลายๆ ประเทศ เช่น ยุโรป ญี่ปุ่น จีน เกาหลีใต้ รวมถึงไทย  นอกจากนี้ ระดับกำไรสุทธิของบริษัทจดทะเบียนในประเทศต่างๆ เกือบทั่วโลกก็ถูกปรับคาดการณ์การเติบโตลดลงอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ต้นปีที่ผ่านมา บ่งบอกถึงแนวโน้มเศรษฐกิจโลกที่ต้องระมัดระวังมากขึ้น เป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้ธนาคารกลางต่างๆ ออกมาส่งสัญญาณถึงทิศทางนโยบายการเงินที่ผ่อนคลายมากขึ้น นำโดยฝั่งธนาคารกลางสหรัฐฯ (FED) ที่นายเจอโรม พาวเวล ระบุว่าจะชะลออัตราความเร็วในการขึ้นดอกเบี้ยนโยบายสหรัฐฯ ในปี 2019 เหลือเพียง 2 ครั้ง (จากปี 2018 ที่ขึ้นดอกเบี้ยมาแล้วถึง 4 ครั้ง) ทั้งนี้ ตลาดกลับเชื่อว่า FED จะไม่ปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยสหรัฐฯ ในปีนี้เลยด้วยซ้ำ รวมถึงมีโอกาสที่ FED จะลดดอกเบี้ยนโยบายลงในปี 2020 ส่งผลให้ตลาดคลายความกังวลเรื่องความตึงตัวในตลาดการเงินโลกและลดโอกาสของการเกิดวิกฤตเศรษฐกิจในครั้งถัดไป ทำให้ราคาสินทรัพย์เสี่ยงอย่างหุ้นทั่วโลกรีบาวน์กลับขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และลบล้างผลขาดทุนในบางตลาดในช่วงปี 2018 ได้ภายในเวลาเพียง 2 เดือนเท่านั้น โดยราคาหุ้นโลกที่ปรับขึ้นมารอบนี้ได้แรงหนุนจากสภาพคล่องที่สูงขึ้นมากกว่าปัจจัยพื้นฐานหรือและกำไรสุทธิที่แข็งแกร่งขึ้น นั่นหมายถึง นักลงทุนซื้อหุ้นโลกในราคาที่สูงขึ้น และอัตราส่วนราคาต่อกำไรสุทธิ (Price-to-Earnings: P/E Ratio) พุ่งขึ้นจาก 13.4 เท่า ในช่วงสิ้นปี 2018 มาซื้อขายอยู่ที่ 14.9 เท่า ในปัจจุบัน